Πρόσφατα δεδομένα μας δείχνουν πως οι υποτροπές του επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα, όταν οι ασθενείς χειρουργούνται με επιτυχία.
Πώς αντιμετωπίζονται οι υποτροπές του καρκίνου των ωοθηκών;
Μέχρι πρόσφατα, όταν ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών υποτροπιάζε, η αποκλειστική χορήγηση ενδοφλέβιας χημειοθεραπείας προκρινόταν για τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών. Το ακριβές σχήμα καθοριζόταν με βάση πολλούς παράγοντες, οι σημαντικότεροι εκ των οποίων ήταν η ευαισθησία της νόσου στην πλατίνα, οι τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες από την προηγούμενη χημειοθεραπεία και η κατάσταση της ασθενούς. Μετά την ολοκλήρωση της και ανάλογα με το γονιδιακό προφίλ της ασθενούς και το εν γένει ιστορικό της, υπήρχε η δυνατότητα χορήγησης θεραπείας συντήρησης με αναστολείς PARP ή αντιαγγειογενετικούς παράγοντες. Σε λίγες περιπτώσεις, οι ασθενείς κατέφευγαν σε χειρουργική επέμβαση προ της χημειοθεραπείας, χωρίς, όμως, να έχει διευκρινιστεί πλήρως πότε αυτή θεωρείται επιτυχής και, κυρίως, ποιες κατηγορίες ασθενών θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος.
Ποια είναι τα νεότερα δεδομένα για το ρόλο του χειρουργείου;
Πριν λίγους μήνες παρουσιάστηκαν τα δεδομένα από δύο εμβληματικές, τυχαιοποιημένες μελέτες που στόχο είχαν να αποσαφηνίσουν το ρόλο της χειρουργικής αντιμετώπισης σε αυτό το πλαίσιο (μελέτες AGO DESKTOP III/ENGOT-ov20 και SOC1/SGOG-OV2). Αμφότερες οι μελέτες συνέκριναν προοπτικά ασθενείς με υποτροπή του επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών, οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η πρώτη ομάδα αντιμετωπίστηκε με χημειοθεραπεία και η δεύτερη με χειρουργική επέμβαση, ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία. Με βάση τα αποτελέσματά τους, η ογκολογική πρόγνωση των ασθενών βελτιωνόταν σημαντικά στα περιστατικά που υποβάλλονταν αρχικά σε χειρουργείο, ειδικά όταν αυτό εξασφάλιζε το ριζικό καθαρισμό κάθε ορατής μεταστατικής εστίας.
