Συστάσεις για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των όγκων ωοθηκών σε εγκύους
- Όλες οι γυναίκες στις οποίες ανιχνεύονται ύποπτοι όγκοι στην ωοθήκη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να εξετάζονται από εξειδικευμένο ιατρό και σε κατάλληλο κέντρο.
- Η πρώτη και σημαντικότερη εξέταση για τη διερεύνηση ενός όγκου της ωοθήκης σε εγκύους είναι το υπερηχογράφημα και αυτό πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένο ιατρό.
- Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά διαγνωστική εξέταση, ειδικά αν το αποτέλεσμα του υπερηχογραφήματος αφήνει ερωτηματικά.
- Η μέτρηση της βήτα-χοριακής γοναδοτροπίνης και της άλφα-φετοπρωτείνης στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν βοηθάει στον καθορισμό της φύσης του όγκου στις ωοθήκες.
- Σε εγκύους με ωοθηκικό όγκο αυξημένης πιθανότητας για κακοήθεια συνιστάται άμεσα η χειρουργική αντιμετώπιση, λαμβάνοντας υπόψιν και την εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Το χειρουργείο είναι πιο ασφαλές αν πραγματοποιηθεί εντός των 22 πρώτων εβδομάδων της εγκυμοσύνης.
- Όπου κρίνεται αναγκαίο, η χημειοθεραπεία με βάση μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται πλατίνες μπορεί να εφαρμοστεί μετά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και σε δόσεις ίδιες με αυτές που χορηγούνται στις μη εγκύους.
- Η χημειοθεραπευτική ουσία πακλιταξέλη μπορεί, επίσης, να χορηγηθεί στις εγκύους.
- Οι έγκυες που λαμβάνουν χημειοθεραπεία για καρκίνο των ωοθηκών πρέπει να παρακολουθούνται σε ειδικές μαιευτικές μονάδες ασθενών υψηλού κινδύνου.
Σε περίπτωση διάγνωσης καρκινώματος σάλπιγγας/ωοθήκης προχωρημένου σταδίου κατά το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης, οι γυναίκες θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την πιθανότητα του τερματισμού της κύησης. Αν επιθυμούν τη συνέχισή της, είναι απαραίτητη η χημειοθεραπεία που περιλαμβάνει πλατίνες και πακλιταξέλη και η συστηματική παρακολούθηση τους.
Τί σημαίνουν οι παραπάνω οδηγίες;
Οι παραπάνω συστάσεις παρέχουν σαφείς κατευθύνσεις για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των ωοθηκικών όγκων σε εγκύους. Οι ασθενείς είναι καλό να συζητούν διεξοδικά με εξειδικευμένο Γυναικολόγο Ογκολόγο αυτές τις πληροφορίες, ώστε να λαμβάνουν από κοινού στοχευμένες αποφάσεις για τη διάγνωση και θεραπεία της νόσου. Ο ιατρός, από την άλλη, είναι απαραίτητο να γνωρίζει και να εφαρμόζει τις κατευθυντήριες οδηγίες που εκδίδονται από έγκριτους επιστημονικούς οργανισμούς και να ενημερώνεται διαρκώς για τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις.
- Ledermann JA et al. ESGO-ESMO-ESP consensus conference recommendations on ovarian cancer: pathology and molecular biology and early, advanced and recurrent disease. Ann Oncol. 2024;35(3):248-266. doi: 10.1016/j.annonc.2023.11.015.
