Τί γνωρίζαμε ως τώρα;

Στις νέες γυναίκες με αρχόμενο καρκίνο του ενδομητρίου, οι οποίες πληρούσαν τα αντίστοιχα αυστηρά κριτήρια, όπως και σε αυτές με άτυπη υπερπλασία του ενδομητρίου, η συντηρητική αγωγή με προγεσταγόνα από του στόματος ή με τη μορφή ενδομήτριου σπειράματος ήταν μια αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή της ολικής υστερεκτομής. Πιο συγκεκριμένα, συνοδευόταν από 76% πιθανότητα υποστροφής της νόσου επί κακοήθειας, με το αντίστοιχο ποσοστό να ανέρχεται στο 85% όταν η διάγνωση ήταν υπερπλασία του ενδομητρίου με ατυπία. Μετά από επιτυχή θεραπεία, τα ποσοστά γέννησης ζώντων νεογνών από τις ασθενείς κυμαίνονταν μεταξύ 26% και 41%. Δυστυχώς, όμως, η ανωτέρω θεραπεία συνοδευόταν από αυξημένη πιθανότητα υποτροπής, η οποία εμφανιζόταν στο 35-40% των γυναικών με αρχόμενο καρκίνο του ενδομητρίου και στο 25% αυτών με άτυπη υπερπλασία του ενδομητρίου.

Τι μας έδειξαν τα νέα δεδομένα;

Με βάση τη συστηματική ανασκόπηση 6 μελετών με τη συμμετοχή 621 γυναικών που πρόσφατα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση International Journal of Gynecological Cancer (Chae-Kim J et al. Int J Gynecol Cancer 2021;31:1499-1505), ο συνδυασμός των προγεσταγόνων με μετφορμίνη είναι πιο αποτελεσματικός ως προς την πιθανότητα υποτροπής. Αναλυτικότερα, οι ασθενείς που έλαβαν και μετφορμίνη, ένα φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται στη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη, εμφάνισαν μειωμένη πιθανότητα υποτροπής της νόσου κατά 54%. Από την άλλη πλευρά, τα ποσοστά αρχικής υποστροφής της παθολογίας του ενδομητρίου και τα αναπαραγωγικά αποτελέσματα δεν διέφεραν στατιστικά σημαντικά, ανεξαρτήτως της προσθήκης μετφορμίνης στη θεραπεία με προγεσταγόνα. 

Τί σημαίνει αυτό στην κλινική πράξη;

Με αφορμή την παραπάνω δημοσίευση, ο Βασίλης Σιούλας, Χειρουργός Γυναικολόγος με εξειδίκευση στη Γυναικολογική Ογκολογία στο διεθνούς φήμης Μemorial Sloan Kettering Cancer Center της Νέας Υόρκης δήλωσε: «Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός νέων, άτοκων γυναικών με αρχόμενο καρκίνο του ενδομητρίου ή άτυπη υπερπλασία μας επιβάλλει να βρούμε θεραπείες που θα τις κατοχυρώνουν σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση του οικογενειακού τους προγραμματισμού. Η προσθήκη της μετφορμίνης στα υπάρχοντα θεραπευτικά πρωτόκολλα φαίνεται να περιλαμβάνεται σε αυτές, λόγω της ιδιότητάς της να αναστέλλει τον πολλαπλασιαμό των κυττάρων του ενδομητρίου τόσο πρωτογενώς, όσο και σε συνέργεια με τα προγεσταγόνα. Φυσικά και χρειαζόμαστε περισσότερα δεδομένα σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως και να θυμόμαστε ότι, όπως συνιστούν όλοι οι επίσημοι επιστημονικοί φορείς του εξωτερικού, η αντιμετώπιση αυτών των ασθενών από εξειδικευμένους Γυναικολόγους Ογκολόγους είναι απολύτως απαραίτητη για τη διασφάλιση της υγείας τους και της μελλοντικής αναπαραγωγικής τους προοπτικής».